Uning ijodiy faoliyati LGITMiK talabalik teatrida boshlangan. Institutni 1965-yilda tugatgandan so'ng u Pushkin nomidagi Leningrad drama teatrining truppasi tarkibiga kirgan. Bir yildan so'ng aktyor Gorkiy nomidagi Davlat Katta dramatik teatriga o'tgan. Aynan BDT bilan bog'liq bo'lgan deyarli butun ijodi. Katta sahnada u ko'plab rollarni o'ynagan: "Uchinchi navbatchi"da Boshqaruvchi, "Bitta antaktli kino hikoyasi"da Ota, "Ulyanovning himoyachisi"da advokat Shubinskiy, "Molyer"da Lagrang.
Danilovni faqatgina "katta rejada usta" deb atashgan. Eng yaxshi rollarini u televizion spektakllarda o'ynagan.
Kinoda Mihail Viktorovich 1974-yilda suratga tushishni boshlagan. Uning ishtirokidagi birinchi film "Agoniya" nomi bilan chiqqan. Ikkinchi film esa uning shuhratini olib keldi: televizor uchun suratga olingan "Butun qolgan umr uchun" dramasi, unda u doktor Suprugov rolini o'ynagan va aktyorni shu qadar mashhur qilganki, uni ko'chada tanib ketishgan. Lekin Danilovga yaqin odamlar uning shuhratdan g'azablanishini aytishgan.
Aktyorning boshqa kinodagi rollari: "Deyarli kulgili hikoya" komediyasida Lazarenco, "O'g'irlik" dramasida Retland, Teofil Gotye romanining ekranga olingan "Kapitan Frakas" asarida Tirant, "Klim Samgin hayoti" tarixiy filmida Katin, Vladimirning kayfiyati – "Qora gul – qayg'u belgisi, qizil gul – sevgi belgisi" filmida. Bulgakoning "Usta va Margarita" romanining 1994-yilda suratga olingan, lekin ekranga chiqmagan ekranlashtirishida aktyor Berlioz rolini o'ynagan.
Hayotining so'nggi yillarida Mihail Viktorovich og'ir kasallikdan aziyat chekkan. Biroq u baribir teatr sahnasida o'ynashni va kinoda suratga tushishni davom ettirgan. 1994-yilda aktyor AQShga borib, buyrak va o'pkani yarmini olib tashlash operatsiyasini o'tkazgan. Shifokorlarning harakatlariga qaramay, u tirik qololmagan. Mihail Viktorovich Danilov 1994-yil 10-oktabrda Bostonda vafot etgan. Uning qoldiq urnasi Sankt-Peterburgga olib kelinib, Boshohotinskiy qabristoniga dafn etilgan.
