Uning onasi teatr portchisi bo'lib ishlagan, shuning uchun bolaligida barcha bo'sh vaqtini Pavelik butaforskada o'tkazgan.
Buyuk Vatan urushi boshlanganda, Pavelning otasi frontga ketgan va tez orada halok bo'lgan. Shundan so'ng Pavel onasi bilan sovet qo'shinlari bilan birga Mozdokga ko'chib ketgan. O'sha vaqtda Vinnikka o'n olti yosh bo'lgan, lekin u hujjatlariga ikki yil qo'shib, frontga jo'nab ketgan. Pavel Vinnik otliq polkda xizmat qilgan va ular bilan birga Berlinga yetib kelgan.
Urushdan keyin Vinnik ota-onasi yashagan Odesaga qaytib, teatr maktabiga o'qishga kirdi. Keyinchalik u Moskva shahar teatr maktabida o'qigan va 1950 yilda tugatgan. O'qishni tugatgandan so'ng aktyor drama teatr truppasiga joylashgan va u erda to'qqiz yil ishlagan. Drama teatr sahnasida u asosan xarakterli rollarni o'ynagan.
1958 yilda Pavel Borisovich GITISni tugatgan va 1960 yilda Kinoaktyorlar studiya-teatriga ishga kirgan, u erda 1992 yilgacha ishlagan.
1992-1993 yillarda aktyor Kichik teatr sahnasida ishlagan. U "Koneks-Gorbunok" va "Knyaz serebryaniy" spektakllarida ishtirok etgan. Keyinchalik Vinnik MXATga o'tgan va taniqli teatr rejissyori Tatiana Doroninaning rahbarligida "Ispan tili darslari" spektaklida rol o'ynagan.
1948 yilda Pavel Borisovich kino debyuti bo'lgan. U Aleksandr Dovjenko "Michurin" biografik dramasida rol o'ynagan. 1950 yilda Konstantin Yudin "Smeliye lyudi" harbiy filmida aktyor partizan Serjoj rolini ijro etgan. Film katta muvaffaqiyatga erishgan, uni taxminan 40 million tomoshabin ko'rgan.
Bundan keyin Vinnikka asosan bosh rollar o'ynash kam bo'lgan, asosan epizod rollari berilgan. Ammo epizod rollarida ham Pavel Borisovichning aktyorlik iqtidorining ko'p jihatliligi ochilgan. Aktyorning ishtirokida eng mashxur filmlar orasida quyidagilar bor: "Koroleva benzin kolonkasi", "Oltin telenok", "Seryoja", "Mimino", "12 stul" va "Charodey".
