Pyerning aktyorlik yo'liga uning singlisi, Tani Balashovaning kurslarida o'qigan, undan turtki bergan.
1965-yilda yosh yigit rejissyor va aktyor Marsel Marershel bilan tanishgan, u o'z spektaklida bir rolga taklif qilgan. Shunday qilib, Pyer Arditi teatrga kirib kelgan. Dastlab unga epizodik rollar berilgan, ammo bir muncha vaqt o'tgach, yosh aktyorning talanti unga muhimroq rollar olishga imkon bergan. Parallel ravishda Pyer televidenieda ishlagan. U "Les cinq dernières minutes" ("Oxirgi besh daqiqa") va "Allô police" ("Alo, politsiya!") kabi teleseriallarda ishtirok etgan.
Keyinchalik aktyor bir qancha to'liq metrajli filmlarda suratga tushgan: "Judith" ("Yudif"), "L'illusion comique" ("Komik illyuziya"), "Alyse et Chloé" ("Alis va Xloya") va "Les aventures de Zadig" ("Zadigning sarguzashtlari").
Pyer Arditi uchun kino sohalaridagi birinchi jiddiy ishi mashhur Roberto Rosselliniyning "Blaise Pascal" ("Blez Paskal") teleserialidagi bosh rol bo'lgan. Keyinchalik yosh aktyorning filmografiyasi yana bir necha e'tiborni jalb etmagan lentalarda ishtirok etgan, shundan so'ng uni Yannik Bellonaning "L'amour violé" ("Poryugangan sevgi") dramasidagi bir roliga taklif qilishgan. Ushbu filmda u fransuz kinematografiyasining ko'tarilayotgan yulduzi Daniel Otoy bilan birga ishlagan.
1980-yilda Alen Renening "Mon oncle d'Amérique" ("Mening amerika amakivachcham") filmi ekranga chiqqan va bu Pyerni mashhur va ommabop fransuz aktyoriga aylantirgan. "Mening amerika amakivachcham" Rene va Arditi o'rtasidagi oxirgi hamkorlik bo'lmagan. Keyinchalik ularning yana bir qancha birgalikda suratga olingan filmlari chiqqan, ular orasida: "La vie est un roman" ("Hayot – bu roman"), "Mélo" ("Melodrama"), "L'amour à mort" ("Sevgi o'limgacha"), "Smoking/No Smoking" ("Chekish/Chekmaslik") va "On connaît la chanson" ("Tanigan qo'shiq").
Ikkimining yillarda Pyer Arditi fransuz kinosida faol suratga tushishni davom ettirgan. O'sha davrdagi uning ishlaridan quyidagilarni ta'kidlash mumkin: "Le mystère de la chambre jaune" ("Sariq xonaning sirri"), "Pas sur la bouche" ("Faqat lablarga emas"), "Victoire" ("G'alaba"), "Le parfum de la dame en noir" ("Qora kiyimdagi ayolning atiri"), "Coeurs" ("Qalblar") va boshqalar.
