Bolaligida Dnepropetrovskga ko‘chib o‘tgan. Maktabda o‘qiyotgan paytda dramatik aylanma qo‘shiqqa borishni boshlagan. Rodion spektakllarda o‘ynash, mashhur artistlar – Boris Andreyev, Marina Ladynina, Sergey Bondarchuk bilan uchrashishni yoqtirgan. Aynan bu tanishliklar kasb tanlashga ta’sir ko‘rsatgan. Maktabni tugatgandan so‘ng Nahapetov VGIKning aktyorlik fakultetiga o‘qishga kirdi. Institutni tugatishga yaqin Rodion Rafaelovichning ortida allaqachon kino ishtirok etish tajribasi bor edi. “Jivet takoy paren’” filmida u muhandis Genaning kichik rolini ijro etgan, “Birinchi qor” filmida esa hikoyachi va Kolya Terentyevning do‘stini o‘ynagan. VGIK talabasi bo‘lganida, Rodion rejissyor El‘yor Ishmuhamedov bilan do‘stlik qurdi. Keyinchalik aktyor uning “Nezhnost’” va “Vlyublennye” lentalarida suratga tushgan. 1968-yilda aktyor sarguzashtli “Parol kerak emas” filmida razvedka Maxim Isaev rolini o‘ynagan. Keyin esa “Bu shirin so‘z – erkinlik!” deb ataladigan o‘tkir syujetli filmda inqilobchi rolini, “Sevgining quli” dramasida kinooperator rolini, “Torpedonosets” kinapovesida esa uchuvchi rolini ijro etgan.
Aktyor sifatida to‘liq shakllanganidan so‘ng, Rodion Nahapetov rejissyorlikka o‘tgan. Birinchi qisqa metrajli filmlarini – “Esingmi?” va “Ko‘kpiyon sharobini” 1972-yilda suratga olgan. To‘liq metrajli debyuti esa “Senga va sensiz” filmi bo‘lgan, u San-Fransisko kinofestivalida mukofotlangan. 1980-yilda “Oq qushlarga o‘q uzmang” dramasi ekranga chiqqan, 1981-yilda esa “Senga” deb ataladigan musiqiy film chiqqan.
1989-yilda, kino kompaniyasi “20th Century Fox” uning “Tunda tugash” lantasiga huquqlarni sotib olgandan so‘ng, Rodion Nahapetov AQShga ko‘chib o‘tib, u yerda yashab va ishlagan. AQShda uning eng mashhur filmlari “Ruslarning farishtalar shahrida”, “Telepat” va “Zaraza” bo‘lgan. Rejissyor bu yerda o‘zining “RGI Productions” studiyasini yaratgan. U Rossiya uchun ham kino suratga olishni davom ettirmoqda. Uning so‘nggi ishlaridan biri – 2005-yilda ekranga chiqqan “Mening katta arman to‘yimg” komediyasi.
