30 yil o'tgach Chernobyl halokatidan keyin, taxminan 100 ayol o'z vatanlarida, "taqiqlangan zonada" yashash istagini saqlab qolmoqda. Ko'pchilik qo'shnilari mintaqani tark etib ketgan, erlari vafot etgan bo'lsa-da, bu injiq opa-singillarning, zaharli yerlarni tark etishni istamagan keksa ayollar, qiyinliklar oldida taslim bo'lmasligi ajablanarli emas.
1986 yil 26 aprel kuni Chernobyl atom stantsiyasida yadro reaktori portladi va atmosfera Xirosimaga bomba tashlanganidan 400 marta ko'proq radiatsiya chiqarildi. Bugungi kunda, o'nlab yillar o'tgach, Chernobyl tuprogi, havosi va suvi Yerdagi eng ifloslanmiş joylardan biri hisoblanadi. Ammo halokat ekologiyaga katta zarar etkazganligi haqidagi gaplardan, Chernobyl aholisining oddiy insoniy hikoyalari unutilib ketadi.
Enn Bogart va Holli Morris filmida halokatdan keyin "taqiqlangan zonani" tark etishni rad etgan ayollarning taqdiri haqida hikoya qilinadi va ular shu vaqtgacha Chernobyl atrofida yashashni davom ettirishgan. Nima uchun ular Ukraina hukumati va radiatsion olimlar tomonidan yashash uchun yaroqsiz deb hisoblangan fermalarda yashamoqchi? Ular qanday qilib izolyatsiyada, askarlar tomonidan himoyalangan va yovvoyi hayvonlar yashaydigan tashlandiq joyda yashashadi? Radiatsiya so'nggi 30 yil ichida ularga qanday ta'sir ko'rsatdi? Ushbu savollarga javob olish uchun bizning onlayn kinoteatrimizda "Chernobil buvilar" hujjatli filmni ko'rishni tavsiya qilamiz.
Chernobil buvilar filmini onlayn kinoteatrimizda yaxshi HD sifatda mutlaqo bepul tomosha qilishga taklif qilamiz. Maroqli tomosha tilaymiz!
