Janna Moro 1928-yil 23-yanvarda Parijda kichik mehmonxona egasi va bir vaqtlar muvaffaqiyatli ingliz balerinasining oilasida tug'ilgan. Urush davrida otasining biznesi barbod bo'lgan, onasi esa qamalgan. Bolalikdan Janna teatr va musiqaga qiziqqan. Otasining e'tirozlariga qaramay, o'n besh yoshida u teatr mahoratini o'rganishga qaror qilgan. To'rt yildan so'ng u Milliy dramatik san'at konservatoriyasiga kirib, boshlang'ich rejissyor Jan Vilar bilan tanishgan. 1947-yilda u tajribasiz Moro'ga "Peshinlik terasi" spektaklida asosiy rollardan birini ishonib topshirgan, bu aktrisaning katta sahnadagi debyuti bo'lgan.
Yigirma yoshidagi Jannaning qobiliyatlari tufayli u afsonaviy "Komedi Franssez" teatrining tarkibiga kirib, uning uch yuz yillik tarixidagi eng yosh aktrisa unvoni olgan. U ko'p spektakllarda o'zini namoyon etgan, ammo klassik spektakllarning o'ziga xos qattiqqina va oldindan aytib bo'ladiganligi to'rt yildan so'ng Jannaga zerikarli bo'lib qolgan, shuning uchun u truppadan ketgan. U "Molyer uyi" teatriga o'tgan va kinochilikka qiziqishi kuchaygan. Dastlab kino karerasi yaxshi ketmagan. Qisman buning sababi aktrisaning "modasiz" turi va uning bo'yoqqa bo'lgan yoqtirmasligi bo'lib, bu rejissyorlar uchun qulaylik yaratmagan. Ekranlarda Janna 1949-yilda "Oxirgi muhabbat" filmida debyut qilgan, ammo keyingi sakkiz yil ichida uning ishtirokida ozgina film chiqqan, ulardan eng ko'zga ko'ringanlari: "Juletta", "O'lja bilan aralashma", "Qirolicha Marko" va "Gazoyl".
1957-yilda Moro rejissyor Lui Mal bilan ishqiy munosabatlar bog'lagan, u uni "Liftga chiqish" filmiga taklif qilgan. Film aktrisaga yangi mashhurlik to'lqinini olib kelgan. Tez orada Janna Malning yana ikki filmida suratga tushgan: "Sevgililar" va "Sovuq alang". Evropa festivallarida filmlarning katta muvaffaqiyati Jannani 60-yillarning eng talabli aktrisalaridan biriga aylantirgan. O'sha davrdagi eng ko'zga ko'ringan filmlari: "7 kun. 7 kecha (Moderato kantabile)", "Tungi", "Jyl va Jim", "Jarayon", "Xizmatkorning kundaligi", "Kelin oq libosda bo'lgan", "Viva Mariya!" va "Yarim tun qo'ng'iroqlari". Aktrisa Mixelanjelo Antonioni, Luis Byunyuel, Fransua Tryuffo, Klod Shabrol, Jan Lyuk Godar va Orson Uells kabi afsonaviy rejissyorlar bilan ishlagan.
Moro'ning yorqin karerasi keyingi o'n yillikda ham davom etgan. 1976-yilda ekranga uning avtobiografik filmi "Yorug'lik" chiqqan, bu film ustida ishlaganda Janna birinchi marta ssenariy yozgan va prodyuserlik qilgan. Uch yildan so'ng uning ikkinchi filmi "O'smir" tomoshabinlar oldiga chiqqan va Berlin kinofestivalining asosiy mukofotiga nomzod bo'lgan. 80-yillarda Janna ko'p qiziqarli rollar o'ynagan: o'zi aytganidek, u rejissyorlarni tanlagan. O'sha davrda Janna rasm haqidagi televizion dasturni olib borgan, hujjatli filmlarda suratga tushgan va yetakchi kinofestivallarda juriyada ishtirok etgan. Jannaning keyingi ijodidagi eng ko'zga ko'ringan ishlaridan: "Olti kishi", "Mo''jiza topgan", "Dengizga kirib kelayotgan keksa ayol", "Abadiy sevgi tarixi" va "Vidolashuv vaqti".
Aktrisa ikki marta turmushga chiqqan, ikki marta ham rejissyorlar bilan: Jan-Lui Rishar va Uilyam Fridkin. Uning birinchi eri bilan o'g'li bor, u rassom bo'lgan. Matbuot ko'pincha Moro'ning boshqa mashhur kino arboblari bilan ishqiy munosabatlarini eslatib o'tgan.
