Lyudmila Petrovna Senchina 1950-yil 13-dekabrda Ukrainaning Kudryavtsi qishlogʻida oʻqituvchi yahudiy onasi va madaniyat xodimi, moldav tsyganlari avlodlari otasi oilasida tavallud topgan. Ammo otasi tugʻilganlik guvohnomasida boshqa sanaga yozib qoʻygan - 1948-yil 13-yanvar. U kolxozda juda mashaqqatli ishlagan va qizi kelajakda pensiyaga erta chiqsin deb xohlagan. Toʻrt yoshigacha qiz bolani oilada "Dotya" deb chaqirishgan va faqat keyin Lyudmila ismini berganlar.
Bola chogʻida kelajakdagi sovet estrada yulduzi sahnaga hech qanday oʻylar edi (ehtimol, oila kamtarona yashaganligi va uyda televideniya boʻlmaganligi uchun). Lekin qiz oʻz tashqi koʻrinishiga juda koʻp eʼtibor qaratgan, goʻyo oʻzini biron bir oʻhsha hodisaga tayyorlayotganday. "Hulahup aylantirdim, vitaminlar ichdim, yuzga maska qoʻydim, koʻylaklar haqida orzu qildim - ularni batafsil tasavvur qildim... Men oʻz dunyomda, oʻz kichik qutimda yashardim va negadir oʻz imidjimni yaratib borardim... - deb tan oladi Senchina. - Maktabda men deyarli chetda qolgan edim, menda yaqin doʻstlar ham, oʻgʻil bolalar ham yoʻq edi, lekin men ularga muhtoj emas edim, meditatsiyaga oʻxshash holatda yashardim".
Bir marta 17 yoshli Lyudmila radio orqali Rimski-Korsakov nomidagi Leningrad musiqa maktabi vokal boʻlimiga oʻquvchilar qabul qilinishini eshitgan. "Oʻshanda men professional qoʻshiqliqchi boʻlishni xohlayman deb tushundim", - deb eslaydi Senchina. Qizi bilan onasi Leningradga borib, uchinchi sinfda oʻqishga kirgan. "Leningradda Krivoy Rogʻga juda sogʻinardim va dastlabki ikki yil ichida har imkoniyatda uyga qaytardim. Lekin vatanda oʻz yurtimda madaniyat poytaxtidagi kattalar hayoti haqida hikoya qilardim", - deb tan oladi u.
Ikkinchi kursda Lyudmila Leningrad kontsert orkestrida yakkaxon ijro etgan. Maktabni tugatgandan soʻng u Leningrad musiqiy komediya teatriga ishga kirgan.
Lyudmila ommalashgan shuhratni televizorda chiqishlari bilan olgan. Xususan, Yangi yilgi "Gʻoʻz bogʻ" dasturida "Zolushkaning qoʻshiqlari"ni ijro etganida. Yorqin, iqtidorli qiz oʻzining oʻta oʻxshash bulyon ovozi bilan darhol sovet tomoshabinlarining sevimlisiga aylangan. Senchinaning karerasi tez sur'atlar bilan rivojlandi. Qoʻshiqliqchi oʻzining romanlari bilan mamlakatni zabt etdi. Tez orada u sovet estradasining etakchi artistalaridan biri unvoni olgan.
Kinoda Lyudmila 1970-yilda "Sehrli kuchi" filmida oʻqituvchi rolini oʻynagan. Keyingi yilda "Shelmenko-denshik" musiqiy komediyasida Prisya rolida ijro etgan (1971). 1977-yilda u sovet vesterni "Qurollangan va juda xavfli" filmidagi huquqsiz qoʻshiqliqchi Julia Pryudom rolini ijro etgan.
25 yoshida Lyudmila teatrni tark etib, faqat qoʻshiqliqchi karerasiga eʼtibor qaratgan - Senchina Anatoliy Badkhen boshqaruvidagi estrada orkestrining etakchi solisti boʻlgan (uning ustozi va oʻqituvchisi). Lyudmila sahnada ijro etgan koʻplab qoʻshiqlari xitlarga aylangan, xususan, "Oʻrmon bugʻu", "Oq akasiya dastasining xushhidli", "Qor yogʻishi ostidagi tebranmalar", "Bahor yomgʻiri", "Tugʻilgan kun", "Sherbur qloblar", "Dala gullari", "Men hech narsadan pushaymon emasman" kabi kompozitsiyalar.
Sovet artistlarining superligasiga kirib, Lyudmila Senchina dunyo yulduzlari bilan birga qoʻshiqliq qilgan (masalan, Mishel Legran bilan), xorijiy gastrollarda qatnashgan, tanlovlarda gʻolib chiqqan va h.k. Lyudmilani hozircha oʻzimizning televizion shoularimizda koʻrish mumkin.
U uch marta turmushga chiqqan. Uning birinchi eri Leningrad operettasi solisti Vyacheslav Timoshin boʻlgan. U bilan nikohda Lyudmilada oʻgʻil Vyacheslav tavallud topgan.
Ikkinchi eri mashhur musiqachi, rejissyor va prodyuser Stas Namin boʻlgan. Uchinchi eri prodyuser Vladimir Andreyev boʻlgan.
