U 1937 yil 22 aprel kuni Nyu-Yorkda tug'ilgan. Djek Nikolsonning onasi yigirma yoshli raqqosa va qo'shiqchi bo'lgan, ammo uning oilasi haqiqatni yashirishga qaror qilgan va hamma narsani shunday qilib ko'rsatgan, go'yo uning buvisi uning onasi bo'lganday. Shunday qilib, Jon Jozef deb atalgan bola o'sgan, o'zini onasi va katta opasi tarbiyalaganiga ishonib. Faqat 1974 yilda Time jurnali muxbiri haqiqatni ochib bergan. O'sha vaqtda Djekning o'zi qirq yoshga yaqin edi, uning haqiqiy onasi o'n yil avval vafot etgan, buvisi esa uch yil oldin. Biroq, bu ma'lumotlarni Nikolsonning boshqa singlisi tasdiqlagan.
Djekning birinchi sahna tajribasi maktabda bo'lgan, u teatr spektaklida ishtirok etgan va jazz qo'shig'ini ijro etgan. Shuningdek, maktab yillarida u baseball va basketbolga qiziqqan, keyinchalik basketbol uning sevimli sport turi bo'lgan. Hozirda, "Los-Anjeles Leykers" jamoasi muxlisi sifatida, u shartnomalariga shunday band qo'shadi, o'sha jamoa o'ynayotgan vaqtda suratga tushmasligini. Bundan tashqari, Nikolson maktab gazetasida sport ustuni olib borgan. Havaskor spektakllarda o'ynashni davom ettirib, u eng yaxshi o'rta maktab aktyori unvoni olgan.
Yigirma yoshga kelib, Djek Jeyms Din, Marlon Brando va Frank Sinatraning o'yinidan ilhomlanib, aktyor bo'lishga qaror qilgan. Shunday qilib, u MGM kompaniyasining animatsion bo'limida yordamchi sifatida ishga joylashgan va hatto "Tom va Jerri" multfilmining muxlislarining maktublariga javob bergan. Ish jarayonida u kino sanoatidagi turli mashhur shaxslar bilan uchrashgan. Tasodifan liftda u prodyuser Jo Pasternak bilan uchrashgan, u esa Nikolsonning aktyorlik karerasining boshlanishiga yordam bergan. Biror kastingdan so'ng, Pasternak avval Djekni sahna nutqi o'qituvchisiga va aktyorlik mahorati kurslariga yo'naltirdi. O'sha davrda u biror teatrda statist sifatida ishga joylashgan. Djek Nikolsonning ekrandagi debyuti "Morning Theatre" serialida bo'lgan.
Biroq, keyingi yillarda Djekning barcha urinishlariga qaramay, uning aktyorlik karerasi sekin rivojlanmagan. U aktyorlik mahorati kurslarini o'rganishni davom ettirgan. 1958 yilda Nikolson "Qotil fosh" trillerida asosiy rolni ijro etgan, ammo film muvaffaqiyatga erishmagan. Keyin "Yovvoyi poyga" va "Sevgi uchun juda erta" filmlaridagi rollar bo'lgan. Lekin eng xotirada qolgan ishi "Kichik dahshatlar do'koni" filmi bo'lgan. Keyingi yillarda u ko'proq televizion filmlar va seriallarda paydo bo'lgan. Aktyorlik faoliyatidagi qiyinliklar tufayli Djek ssenariy yozishga kirishgan va bu ishda muvaffaqiyatga erishgan: "Moyillik oroli", "G'azabga qochish", "Nihoyatga qochish" va "Trip" kabi filmlar suratga olingan.
Mashhurlik Nikolson uchun "Beozor chavandoz" filmining chiqarilishidan keyin kelgan, u yerda u Piter Fonda va Dennis Xopper bilan birga o'ynagan va buning uchun birinchi "Oskar" va "Oltin globus" nominatsiyalarini olgan. Keyingi yilda u "Besh engil pyesa" filmi uchun yana ikki nominatsiyani olgan. Shunday qilib, Djek Nikolsonning karerasi kutilmaganda ko'tarilib ketgan. Birinchi "Oskar" mukofotini u Ken Kizi romanining ekranlashuvi "Kukushka uyining ustidan uchib o'tish" filmidagi roli uchun olgan. Keyingi yillarda u ko'plab muvaffaqiyatli filmlarda ishtirok etgan, buning uchun o'n ikki marta "Oskar"ga (uchtasi g'alaba) va o'n olti marta "Oltin globus"ga (oltisi g'alaba) nominatsiya qilingan. Uning keyingi karerasidagi eng diqqatga sazovor filmlari: "Oxirgi libos", "Xitoy kvartali", "Qizillar", "Muloyim til", "Pritsi oilasi sharafi", "Chertopolox", "Betmen", "Yaxshi yigitlar", "Yaxshiroq bo'lmasa ham", "O Shmidtda", "G'azabni boshqarish" va "Qochib ketganlar".
